وجود سموم قارچی در جیره منجر به مستعد شدن جوجه به بیماری انتریک رودهای (تورم روده) میشود.
در سر تا سر جهان بیماری انتریک رودهای منجر به ضررهای اقتصادی، تلفات، افزایش مصرف خوراک و کاهش رفاه و آسایش پرنده میشود. عامل اصلی بیماری انتریک رودهای کلستریدیوم پرفرینجنس، یک باکتری گرم مثبت است که اسپور آن در خوراک، محیط و در دستگاه گوارش حیوانات وجود دارد.
فقط سویه باکتری کلستریدیوم پرفرینجنس که توانایی تولید سم Net B را دارند پرنده را مستعد به بیماری انتریک رودهای میکنند. کلستریدیوم پرفرینجنس با آسیب به بافت موکوسی روده و سدهای اپیتلیوم روده، هضم و جذب مواد مغذی را کاهش میدهند که این امر به کاهش وزن بدن و افزایش ضریب تبدیل منجر میگردد.
برخی منابع پروتئینی جیره، افزایش pH و وزیسکوزیته دستگاه گوارش، عفونتهای رودهای (کوکسیدیوز)، کاهش عملکرد سیستم ایمنی باعث ابتلاء پرنده به بیماری میشود. از طرفی مصرف جیرههای آلوده به دیاکسینیوالنول منجر به آسیب به بافت روده و اختلال در عملکرد سدهای اپیتلیوم روده شده و در پی آن افزایش نفوذپذیری و عبور باکتریهای بیماریزا به داخل حفره روده را به همراه دارد.
همچنین سطح جذب و بیان ژنهای انتقال دهندههای مواد مغذی در روده کاهش یافته و در نتیجه جذب مواد مغذی کاهش مییابد.
حضور سموم قارچی مانند دیاکسینیوالنول در جیره جوجههای گوشتی مستعد شدن پرنده به بیماری انتریک رودهای را افزایش میدهد. با افزودن یک توکسین بایندر مناسب به جیره جوجههای گوشتی از تنشهای حاصل از سموم قارچی و ابتلاء پرنده به بیماریهای رودهای میتوان جلوگیری کرد.
منبع:
The mycotoxin deoxynivalenol predisposes for the development of Clostridium Perfringens-Induced Necrotic Enteritis in Broiler Chickens. Toxin Journal.